Tacettin : Taca ait
Taci : Taç ile ilgili
Tağalp : dağ gibi yiğit
Tahir : Pak, temiz
Tahsin : Beğenip, alkışlanan, kale gibi sağlam
Talas : yelin kaldırdığı toz; kasırga, fırtına
Talat : Yüz, surat, çehre
Talay : dal gibi ince, Ay gibi güzel; çok büyük göl, deniz
Talayer : dal ve Ay gibi yiğit; çok yiğit; deniz eri denizci
Talayhan : dal gibi kağan
Talaz : dalga, kasırga, fırtına.bkz. Talas
Talip : İstekli, isteyen, talep eden
Talu : iyi, güzel, seçilmiş, seçkin
Taluy : bkz. Talu
Tamar : bkz. Damar
Tamay : dolunay, ay'ın dolgun durumu
Tamer : bütünüyle yiğit, tam yiğit
Tamerk : tam güçlü, özerk
Tamkan : soylu kimse
Tamtürk : tümüyle Türk, her şeyiyle Türk
Tan : Güneş'in doğmasından önceki zaman, şafak
Tanaçan : şafak gibi açılan, aydınlatan
Tanaçar : şafak vaktinde açar
Tanağar : şafak vaktinin kızıllığı, şafak ağırtısı
Tanal : şafağı al; şafak vaktinin al rengi, tan alı
Tanalp : şafak gibi aydınlık ve yiğit; şafak yiğidi
Tanaltan : al renkli şafak
Tanay : şafak kızıllığının Ay'ı, şafak vaktinin Ay'ı
Tanaydın : şafak aydınlığı
Tanberk : şafak gibi aydınlık ve sağlam kimse
Tanbey : şafak beyi, şafak vaktinin beyi
Tancan : şafak vakti doğan can
Tandoğan : şafak vakti doğmuş olan
Tandoğdu : şafak vakti doğmuş olan
Tandoruk : doruktan yükselen şafak
Tanel : şafak gibi güzel elli
Taner : Aydınlık erkek
Tanercan : Şafak gibi güzel ve can yiğit
Tanerk : şafak gücü; güçlü şafak
Tangör : şafağın doğuşunu gör
Tangüç : şafak gücü
Tangün : şafak vaktinin Güneş'i
Tangüner : tan Güneş'inin yiğidi
Tanhan : şafak kağan
Tanıl : herkesçe bilin, ünlen, tanın
Tanju : Türk imparatorlarına Çinlilerce verilen ad
Tankut : Kutlu aydınlık
Tankutlu : uğurlu şafak, kutlu şafak
Tansel : Aydınlığa ait, sabahla ilgili
Tansev : şafağı seven kimse
Tansever : şafağı seven kmse
Tansoy : şafak gibi güzel soydan kimse
Tansu : şaşkınlık verecek denli güzel şe, olağanüstü şey, insanları Hayran eden ve doğaüstü sayılan olay, mucize
Tantürk : şafak gibi Türk
Tanuğur : şafak vaktinin uğuru
Tanyel : şafak vaktinin yeli
Tanyer : şafağın doğduğu yer
Tanyu : hakan, kağan, hükümdar; Çinlilerin eskiden Türk hakanlarına Verdiği unvan
Tanyualp : yiğit kağan
Tanyutekin : biricik kağan, yiğit şehzade
Tanyücel : şafak vakti yüce ol
Tanyüz : yüzü şafak gibi güzel, güzel yüzlü
Taran : tarla, geniş toprak, geniş yer
Tarhan : soylu kimse, bey varsıl kimse
Tarık : Sabah yıldızı
Tarkan : Eski Türk adı / Dağınık
Taşan : yükselerek bulunduğu yerin kıyısından aşan, kabına sığmayan
Taşar : kabına sığmaz, coşar, coşkun
Taşcan : Taş gibi sağlıklı kimse
Taşdemir : taş ve demir gibi kimse
Taşel : sert elli
Taşer : taş gibi sert yiğit
Taşkan : taş gibi sağlam bir kandan gelen
Taşkın : taşmış bir durumda olan, coşkun; su baskını
Taşkıner : kabına sığmayan yiğit, coşkun yiğit
Taştan : taş gibi, taştan yapılmış gibi sağlam, taştan yapılmış
Taştekin : taştan yapılmış ve biricik olan; taş gibi sağlam şehzade
Tayanç : arka, dayanılacak şey; kayıran, koruyan
Taybars : yavru pars
Taycan : genç ve güçlü kimse, tay canlı
Tayfun : Çok zorlu bir fırtına
Taygan : eşi benzeri olmayan, eşsiz, biricik
Taygun : çocuk genç
Tayguner : genç yiğit
Taykut : genç ve kutlu, uğurlu
Taylan : uzun boylu ve yakışıklı kimse
Taylaner : uzun boylu ve yakışıklı yiğit
Tayman : genç
Taytimur : genç demir
Tayyar : Uçan, uçucu
Tayyib (p) : İyi, hoş çok temiz
Tekalp : biricik yiğit, tek yiğit
Tekant : biricik yemin, tek yemin
Tekay : biricik Ay,
Tekcan : biricik sevgili
Tekin : bir tane, biricik, bir benzeri daha olmayan; beyoğlu, yiğit şehzade
Tekinalp : biricik yiğit; yiğit, şehzade
Tekiner : biricik yiğit
Tekinsoy : biricik soydan, biricik soy
Tekiz : bir tek iz; ikiden azız, biriz
Tekok : bir ok
Tekol : biricik olasın
Teksoy : biricik soy
Temel : Kök, esas, dayanak
Teoman : Hun İmparatoru Mete'nin, yani Oğuz Han'ın babası
Tevfik : Allah'ın yardımı, uygunlaştırma,başarı
Tezalp : aceleci yiğit, tez canlı yiğit
Tezcan : acele eden, tezcanlı
Tezel : eli çabuk kimse
Tezer : eli çabuk yiğit, aceleci yiğit
Tezeren : çabuk yetişen
Tezok : çabuk giden ok
Tezol : elini çabuk tut
Tınaz : ot ya da saman yığını; ekin yığını, yığı
Timuçin : Büyük Moğol İmaparatorluğu'nun kurucusu Cengiz'in asıl adı
Timur : demir; Timurlenk, aksak timur da denilen ünlü Türk-Moğol İmparatoru, yıldırım Beyazıt' tutsak eden kimse
Timurcan : demir can
Timurhan : demir han, sert kağan
Timurkan : demir kan
Timurtaş : demir taş
Tokay : dolunay; dere kıyılarındaki sık çalılık
Tokcan : doymuş kimse
Toker : gözü gönlü tok yiğit
Toktamış : Bir yerde yerleşik oturan
Toktaş : tok gözlü ve taş gibi
Toktimur : tok gözlü ve demir gibi; sağlam demir
Tokyay : tok gözlü ve yay gibi çevik
Tolga : Bir tür savaş başlığı, kask
Tolonay : dolunay, Ay'ın on dördündeki durumu
Tolun : dolgun, dolun, bedir
Tolunay : Dolunay
Tolunbay : dolgun ve zengin
Toman : Yavuz'a yenilerek Mısır'ı Türkler'e teslim eden Kölemen hükümdarı
Tonguç : Ilk çocuk; çocuk
Toprak : toz durumuna gelmiş türlü kütle kırıntılarıyla çürümüş organik Cisimlerden oluşan ve üzerindeki bütün canlılara yaşama ortamı sağlayan madde; kara; ülke, yurt; topraktan yapılmış
Toralp : eğitilmemiş, toy yiğit
Toraman : sonradan ortaya çıkan, sonradan türeyen; tombul, iri yapılı
Toros : Anadolu'nun güneyinde, Akdeniz boyunca uzanan ünlü sıradağ
Torun : bir kimseye göre çocuğun çocuğu
Toycan : deneysiz genç, toy kimse, genç insan
Toygar : Çayır kuşu
Töre : bir toplumda uyulması gereken kuralların tümü, toplumsal kural
Tufan : Şiddetli, sürekli yağmur ve getirdiği su baskını
Tugay : alayla tümen arasında bir askeri birlik
Tuğalp : tuğlu yiğit, sorguçlu yiğit
Tuğer : tuğlu yiğit
Tuğlan : sorguç sahibi ol
Tuğrul : bir tür yırtıcı, alıcı kuş, çakır doğan; Selçuk Devleti'nin kurucusu
Tuğtekin : tuğlu şehzade
Tuna : Avrupa'da bir nehir
Tunacan : Sevgili Tuna, can Tuna
Tunadan : Tuna Irmağın'dan; (mecaz olarak) Tuna'dan tutulmuş çocuk
Tunaer : Tuna Irmağı'nın yiğit kişisi
Tunam : "benim olan Tuna, benim Tuna'm"
Tunay : gece doğan Ay, gece Ay'ı
Tunaya : Tuna Irmağı'na
Tunca : Meriç'in bir kolu. Balkan dağlarından doğar, Edirne'nin Güneyinde Meriç'le birleşir
Tuncal : al renkli tunç
Tuncalp : tunç gibi yiğit, tunç yiğit
Tuncay : Tunç renkli ay
Tuncel : Tunç gibi el
Tuncer : Tunç gibi er
Tunç : Bakır, çinko ve kalay karışımı bir maden
Tunçal : kızıl tunç, al renkli tunç
Tunçaslan : tunçtan yapılmış aslan; (mecaz olarak) tunç gibi sağlam, Aslan gibi güçlü
Tunçbay : tunç gibi sağlam ve zengin kimse
Tunçbilek : tunçtan yapılmış bilek; (mecaz olarak) çok güçlü bilek
Tunçok : tunçtan yapılmış ok
Tunçsoy : sağlam soy, güçlü soy, tunç gibi soy
Tunçtürk : tunç gibi Türk
Tunga : Alper Tunga adlı söylence yiğidinin adından biri; yiğit, güçlü; Kaplan türünden yırtıcı bir hayvan
Turaç : keklik türünden, eti yenen bir av kuşu
Turan : Dünyadaki tüm Türklerin yaşayacağına inanılan ülke
Turgay : Çayırkuşu / Toygar
Turgut : Oturulacak yer, belde
Turgutalp : Osmanlı İmparatorluğu'nun kuruluş yıllarında İnegöl kalesini alan Yiğit kişi
Turhan : Onurlu kişi
Tutku : bir şeye karşı duyulan aşırı istek eğilim
Tutunç : tutunulacak şey; (mecaz olarak) kişiyi yaşama bağlayan çocuk
Tuyan : duyumsayan, duyan; semiz, şişman; zengin
Tuygan : duyumsayan, duygulu, duyan
Tuygun : duyumsayan, duyan, duygulu; genç, güçlü
Tümay : Ay'ın on dördündeki durumu, dolunay
Tümcan : Herşeyiyle can, bütünüyle can
Tümer : her şeyiyle yiğit, tüm yiğit
Tümhan : tam bir kağan gibi olan kimse
Tümkan : soylu kan, tam kan
Tümtürk : her şeyiyle Türk, tam Türk
Tünay : gece doğan Ay, gece Ay'ı
Tünaydın : akşamüzeri söylenen bir esinleme sözü
Türe : görenek ve gelenek, töre; hak ve hukuka uygunluk duygusu
Türkalp : yiğit Türk
Türkaslan : aslan Türk
Türkay : Ay gibi parlayan Türk
Türkcan : can türk, sevgili Türk
Türkdoğan : Türk doğmuş olan
Türkdoğdu : Türk olarak doğmuş olan
Türkekul : Türk'ün hizmetinde olan
Türker : Türk erkeği
Türkkan : Türk soylu
Türkmen : Oğuz Türklerinin bir kolu ve bu koldan olan kimse
Türknoyan : Türk başkomutanı
Türköz : özü Türk olan
Türksan : sanı Türk olan, Türk sanlı
Tüzün : düzenlilik, düzgünlük; doğruluk
Tüzünalp : düzgün yiğit, doğru yiğit
Tüzüner : düzgün yiğit, doğru yiğit
