19 Ağustos 2007 Pazar

A Harfi İle Başlayan Erkek Bebek İsimleri

Abakay : bir Türk boyunun adı
Abay : ustalık, beceri, hüner
Abdullah : Allah'ın adamı- Allah'a ait olan,onun yolundan giden kişi
Abidin : Dua eden / Duacı
Acar : güçlü, gürbüz, dinç, iriyarı, yiğit, atılgan, gözüpek, kabaday, çalışkan, Becerikli, çevik, tezcanlı, açıkgöz, zeki, yeni
Acaralp : güçlü, yiğit
Acarbay : güçlü ve zengin kimse
Acarbey : güçlü bey
Acarer : yiğit erkek, yürekli er, gözüpek erkek
Acarkan : güçlü, gözüpek, atılgan
Acaröz : özü yiğit, özü güçlü, yiğit kimse, yiğit özlü
Acarsoy : yiğit soy, güçlü soy, gözüpek soy
Acartürk : yiğit Türk, gözüpek Türk, güçlü Türk, becerikli Türk, çalışkan Türk
Acatay : güçlü tay
Acun : sonsuz uzay içindeki gök varlıklarının tümü, dünya, evren
Acunal : evrenle, dünya ile ilgili, evrensel
Acunalp : dünya yiğidi
Acuner : dünya eri, dünya yiğidi
Acunseven : dünyayı seven, evreni seven
Açıkalın : alnı açık kimse, açık alınlı kişi, temiz kişi
Açıkgün : güneşli gün, bulutsuz gün
Adal : iyi bir ün kazan, adın yayılsın
Adalan : adı bilinen, tanınan, iyi ünü olan
Adalır : adlanır, ad alır, bilinir
Adar : Uygur metinlerinde geçen bir Türk adı, olgunluk, erginlik, süre zaman, omuzdaş
Adaş : adları eş olanlar, aynı adı taşıyanlardan her biri, kardeş, edinilmiş olan, arkadaş
Adem : Allah'ın yarattığı ilk insan / Adam
Adıgün : (gündüz doğan çocuğa verilir) adı aydınlık, gün gibi olan
Adısönmez : adı sürekli olarak yaşar, adı sürer gider, kuşaktan kuşağa sürer
Adıvar : adı yok değil adsız değil, adlandırılmış
Adil : Adaletli / Hakça davranan
Adlığ : adı var, adı sanı bilinen, tanınmış ünlü
Adnan : Eski Türk isimlerinden / İki gökyüzü, iki cennet anlamında
Adsay : 1434'te öldüğü bilinen Moğol hakanlarından biri
Affan : Kendini kötülüklerden uzak tutan
Afşar : eli çabuk, çabuk iş gören, Oğuz Han'ın oğullarından birinin adı, Türkmenlerin bir boyunun adı
Afşın : bkz. Afşin
Afşin : Tuğrul bey ve Alpaslan döneminde Anadolu'nun ele geçirilmesinde Yeri olan ünlü Türk komutanı, savaşlarda kullanılan, giysi, kargı
Agah : Bilgili / Bilen / Haberli / Uyanık
Ağa : büyük kardeş, ağabey, köy ve kasabalarda büyük toprak sahibi olan Varlıklı kimse, eski Türklerde kimi örgütlerin başında bulunanlara verilen san
Ağabay : ağa ve çok varsıl kimse
Ağan : geceleri gökte, ara sıra, hızla akıp gittiği görülen ışıklı nokta, göktaşı, akanyıldız
Ağaner : akanyıldız gibi güzel er, akaner
Ağarantan : Işımakta olan sabah vakti, sabahın erken vakti, tan vakti, güneş doğmadan önceki vakit
Ağca : rengi beyaza yakın, beyazca akça,
Ağçelik : çok iyi su verilmiş, çelik, ak çelik
Ağer : temiz kişi, temiz erkek, ak er
Ağırtaş : ağırlığı çok olan taş, ağırbaşlı kimse
Ağış : su buharının havaya çıkış durumu, yükseliş
Ahmet : Övülmeye değer/ Beğenilmiş / Allah'a şükreden /
Ahter : Yıldız
Aka : büyük, saygıdeğer kimse,ağa
Akabay : ağa, varlıklı kimse, ağaba
Akabey : varlıklı kimse, ağa ve bey
Akad : Mezopotamya'da kurulmuş çok eski bir devlet, temiz ad, iyi ad
Akadlı : adı ak, soyu temiz
Akagündüz : asıl adı Enis Avni olan bir yazarımızın takma adı, Aka Gündüz
Akal : beyaz ve al
Akalan : ak alan, ak meydan, beyaz alan
Akalın : temiz alın, açık alın, ak alın
Akalp : ak yiğit, ak er, temiz yiğit
Akaltan : hem beyaz hem al sabah vakti
Akaltın : beyaz altın, ak altın
Akan : akıp gitmekte olan
Akanay : akıp giden Ay
Akaner : akıp giden yiğit
Akansu : akıp giden su
Akant : beyaz yemin, ak yemin
Akar : "akmak" eylemini yapar
Akarca : akıp giden su, akan su, akarsu
Akarçay : akıp giden su, akıp giden çay
Akarsel : Akıp giden sel.
Akarsu : dere çay, ırmak gibi akıp giden suların genel adı
Akartuna : akıp giden Tuna Irmağı
Akartürk : su gibi akıcı Türk
Akasoy : ağa soylu, soyunda ağalık bulunan kimse ağa soyu
Akat : bkz. Akad
Akata : temiz ata, namuslu ata, lekesiz ata
Akatay : temiz ve herkesçe bilinen kimse
Akay : parlak ay, aydınlık, ışık Ay, dolunay adam, erkek, Kuzey Türklerinde erkek çocuklarından büyüğe verieln ad, ağa
Akaydın : temiz ve aydınlık, ak aydınlık
Akba : sazlık, bataklık, ağba
Akbal : ak renkte bal, beyaz bal, bir tür tatlı
Akbaran : ak güç
Akbaş : tane tutamamış ekin, başağı, bir tür ak buğday, şahinden büyük bir av kuşu
Akbaşak : ak başaklı buğday, ak buğday, gözü ekilen, kabuğu beyaz, yumuşak Bir tür buğday, ince ve sık yapraklı ak çiçekli yabanıl bir ot
Akbatu : temiz ve güçlü
Akbatur : namuslu ve yiğit
Akbay : namuslu ve varsıl, Mısır Türk Kölemenlerinden bir kişi
Akbayar : namuslu, temiz ve yüce
Akbeğ : namuslu ve varsıl, akbay, ak bey
Akbek : namuslu ve varsıl, akbay, ak bey, ak beğ
Akbel : ak, beyaz, ile "bir dağın iki tepesi arasında geçit veren çukurca yer anlamına gelen "bel" sözcüğünden oluşan bir ad
Akbilge : lekesiz ve bilge, temiz bilge
Akbora : ak yel, ak fırtına
Akbudak : ak renkli budak
Akbulut : beyaz bulut, pamuk bulut
Akburç : ak renkli ak renkli kale burcu
Akburçak : bir metre boyu olabilen bir burçak türü
Akcan : temiz can
Akça : oldukça ak renkli, beyaza yakın, beyazca
Akçakaya : oldukça ak renkli kaya, beyazca kaya
Akçakıl : ak renkte küçük taş, akarsu kıyılarındaki ak renkli küçük taş
Akçal : ak renge yakın, beyaza yakın beyaza çalan
Akçalı : beyaz çalı, paraya bağlı, para ile ilgili, parası olan zengin
Akçasu : ak su, duru su
Akçay : duru çay, ak su
Akçayel : Anadolu'nun kimi yerinde kuzeyden, kimi yerinde de kuzey batıdan esen yel
Akçıl : beyaza yakın, beyazı çok, içinde ak renk bulunan, kırçıl
Akçınar : bir çınar türü
Akçit : ak Güneş, aydınlık yüz, ışıklı yüz
Akdağ : Anadolu'nun kimi yerlerindeki dağların adı, ak renkli dağ
Akdal : beyaz dal
Akdamar : Beyaz damar, akan damar
Akdemir : döğme demir
Akdeniz : ülkemizin güneyindeki deniz
Akdik : ak renkte ve dik
Akdiken : Gövem eriği ya da geyik dikeni de denilen bir bitki alıç
Akdoğ : doğ ve ak git
Akdoğan : kıvrık ve kısa gagalı, yırtıcı bir kuş
Akdoğdu : (beyaz tenli doğan bebeğe verilir) ak tenli doğan kimse
Akdoğmuş : akça pakça doğmuş, beyaz tenli doğmuş
Akdoğu : beyaz şafak, ak ışıklı doğu
Akdora : ak renkte dağ tepesi, ak doruk
Akdoruk : beyaz renkte, ağaçsız dağ tepesi
Akduman : beyaz duman
Akdur : ak ve dur, akıp git ve dur, akıp dur, sürekli olarak ak
Aker : namuslu yiğit
Akergin : ak ve olgun
Akersan : yiğit sanlı
Akersoy : namuslu ve yiğit soylu
Akgiray : temiz ve yaraşır
Akgüç : namuslu ve güçlü
Akgün : aydınlık gün, mutlu gün
Akgündüz : aydınlık gündüz
Akgüner : aydınlık sabah vakti
Akgüngör : aydınlık günler gör
Akhan : ak soylu han
Akı : eli açık, yiğit, ağa, kardeş
Akıalp : eli açık, yiğit, yiğitler yiğidi
Akıman : eli açık, yiğit, yiğit kimse
Akın : düşman ülkelerine yapılan saldırı
Akınalp : akın yiğidi
Akıner : ekın eri, akın yapan er
Akıneri : akın yapan yiğit, akıncı yiğit
Akıntan : Tan vakti, tanyeri ağarırken yapılan akın
Akif : Dünya işlerinden uzaklaşıp, ibadet için Allah'a yönelen
Akil : Akıllı , Rüştünü kanıtlama konumuna gelmiş , yaptıklarının farkında olan
Akkor : ışık saçan aklığa varıncaya değin ısıtılmış olan, beyaz kor, beyaz ateş
Akköz : ak renkte göz, ak kor
Akman : lekesiz, temiz kimse, temiz ak, güzel, ak alımlı
Akmaner : lekesiz yiğit, ak alınlı kimse
Akmeriç : "ak gibi Meriç" duru sulu meriç
Akmut : lekesiz ve mutlu
Aköz : özü ak, temiz,
Akpolat : ak çelik, Manas Destanı'nda geçen bir ad
Akpulat : bkz. Akpolat
Aksal : "birçok kalın direğin ya yana bağlanmasıyla yapılan, düz ve korkuluksuz Deniz ya da ırmak taşıtı" demek olan "Sal" ile "ak"tan oluşmuş bir ad
Aksan : temiz, lekesiz ün
Aksay : ak renkte yassı ta, boz renkli kayalık yer
Aksel : beyaz sel
Aksın : akıp gitsin, aksın gitsin, doğrusun temizsin
Aksoy : temiz soy, lekesiz soy
Aksu : kayalardan sızan tatlı ve duru su, Anadolu'da birçok akarsu ve yer adı
Aksungur : atmacaya benzeyen bir kuş, akdoğan
Akşın : teni ve kılları ak renkli kimse
Akşin : bkz. Akşın
Akşit : ışıklı yüz, aydınlık yüz, Güneş, gün yüzlü, kutlu, uğurlu
Aktaç : gelin tacı
Aktan : aydınlık sabah vakti, avlu, evin önündeki açıklık
Aktaş : beyaz taş, kireçtaşı
Aktay : beyaz tay; Toktamış Han'ın başkomutanı, Kırgızlardan bir boyun atası
Aktekin : ak şehzade
Akter : beyaz ter
Aktimur : dövme demir, akdemir
Aktolga : ak kargı
Aktuna : duru tuna, berrak Tuna
Aktün : aydınlık gece, ışıklı gece
Akün : Iyi ad, temiz ad, temiz ün
Akünal : temiz ün sahibi ol
Akyel : güneyden esen yel, lodos, (kimi yerde) doğudan esen yel, (kimi yerlerde) kuzeyden esen yel, poyraz
Alaatin : Dini yükseltmek, yüceltmek için çalışan
Alanay : alanları aydınlatan Ay
Alaner : alan eri, meydan yiğidi
Alangu : altın geyik
Alatan : Güneş'in doğuşundan önceki vakit
Alaz : yanan ve ışık veren nesnelerin türlü biçimlerde de uzanan dili, yalaz, yalım alev
Alçın : al, kırmızı, kırmızıya çalan küçük bir kuş
Aldemir : Ateşte ısıtılıp kırmızı hale getirilen demir Al-Demir
Aldoğan : bir tür doğan
Alev : yanan nesnelerin ve gazların türlü biçimlerde görünen parlak ve ışıklı dili, alaz, yalaz, yalım
Algan : ele geçiren, alan, kentleri, ülkeleri ele geçiren
Algın : sevdalı, tutkun, vurgun, aşık, güçlü, dolgun, keskin, iyi, güzelAlgün kızıl gün, al renkli Güneş, kızıl Güneş
Alhan : al renkli prens
Ali : Yüce, yüksek, şanlı, onurlu kimse
Alican : Cana yakın, içtenlikli, candan, sıcakkanlı, girişken
Alim : Bilim adamı, bilgin ilim bilen,ilimle uğraşan kimse
Alkan : kızıl kan
Alkım : yağmur sonu gökte beliren renkli görüntü, gökkuşağı
Alkın : korkusuz, yiğit, kızıl kın
Alkor : kıpkırmızı ateş, kızıl köz
Alkun : el gün, herkes
Alp : Yiğit, soylu, kahraman Türkçe adlarda bazen başa ya da sona da konulan ek
Alpagut : mal mülk sahibi, çiftlik sahibi, kurt seçkin yiğit
Alpağan : yiğit
Alpar : yiğit, kahraman, yiğit er, alp er, yiğit kişi
Alparslan : Korkusuz, yiğit, Soylu, aslan gibi anlamında
Alpartun : yiğit ve onurlu
Alpas : kızıl pas al renkli pas
Alpat : yiğit al
Alpay : yiğit Ay, yiğit ve Ay gibi güzel
Alpaydın : yiğit ve aydınlık, yiğit ve bilgili yiğit ve aydın
Alpçetin : yiğit ve çetin kişi
Alpdemir : yiğit ve demir gibi
Alpdoğan : yiğit ve doğan kuşu gibi, yiğit ve yırtıcı, yiğit doğmuş olan, yiğit doğan
Alper : Alp + Er Cesur erkek Soylu erkek anlamında
Alperen : yiğit ve ermiş kişi
Alpergin : yiğit ve ergin, yiğit ve olgun
Alpermiş : yiğit ve ermiş kişi
Alpertunga : Kaplan gibi yiğit erkek, tarihsel Türk adlarından İran mitolojisinde Afrasiyap'ın Türkçe adı. Yiğitlik simgesi
Alpgiray : Kırım hanlarından. "Giray" Kırım hanlarına verilen bir ünvandı. Yiğit ve yaraşır
Alphan : yiğit han
Alpkan : yiğit, yiğit kanlı, soyca yiğit olan
Alpkutlu : yiğit ve uğurlu, uğurlu yiğit
Alpman : yiğit kimse
Alpsoy : soyca yiğit olan, soylu
Alpsü : yiğit asker, yiğit subay, yiğit er
Alptekin : Alp+ Tekin Soylu prens, güvenilir ve soylu
Alptuğ : yiğit tuğu, yiğitlik simgesi
Alptuğrul : yiğit alıcı kuş, yiğit doğan
Alsaç : al renkli saç, kızıl saç, al ve saç, al ve ortalığa dağıt
Alsan : ünlen, san, al tanın
Altan : Al + Tan Kırmızı + şafak, güneşin şafaktaki kırmızı rengi
Altaner : kızıl tan eri, kızıl şafak yiğidi, altın renkli şafak
Altay : altın, yüce dağ, Orta Asya'daki Tanrıdağı, Tiyanşan Dağları, Asya'da bir Türk budunu
Altemur : kızıl kor durumuna gelmiş demir
Altınay : altından yapılmış ay
Altıner : altın gibi değerli kimse
Altınöz : özü altın gibi olan kimse
Altınsoy : çok değerli soy, altın gibi soy
Altıntuğ : çok değerli tuğ
Altuğ : al renkli tuğ, kızıl tuğ, kızıl tuğlu
Altuna : al renkli Tuna, Kızıl Tuna
Altunay : altından yapılmış Ay altın Ay
Altunç : kızıl tunç
Altuner : çok değerli kimse, altın yiğit
Altunhan : Çin'de cumhuriyet kuruluncaya değin hanlık yapmış olan ünlü devlet adamı
Altuntaş : Üçüncü Harzem Devleti'ni kuran kişi
Amaç : ulaşılmak istenilen yüce ülkü, erek
Andaç : anı için verilen şey, armağan, anı
Andak : ak ant, temiz yemin, diken, sellerin oyduğu yar
Anı : yaşanmış olgulardan belleğin sakladığı her türlü iz, bir olguyu anımsatan şey, hatıra
Anıl : ("anılmak"tan buyruk) "unutulmayasın, sonsuza değin anılasın", sakin, yavaş, ağır, amaç, erekAnsı unutma, herzman an, her zman anımsa
Ant : Tanrı'yı, kutsal bilinen şeyleri tanık göstererek yapılan onama ya da yansıma, söz verme
Apa : büyük kız kardeş, abla
Apaydın : ışıklar içinde, çok aydınlık
Arabul : arabuluculuk yap, iki yanın arasını bul, ara ve bul
Aral : Asya'da bir göl, iki şey arası iki şey arasındaki göl ya da deniz, sıra dağlar
Aran : ova, kuytu, yer, sıcak yer, kışlak
Aras : Doğu Anadolu'da bir ırmak, Erzurum'a bağlı bir bucak, bulunulmuş mal
Arat : yürekli kişi, yüreklilik
Arbas : çok güçlü erkek
Arbaş : mavi gözlü ve sarı saçlı erkek, yaramaz
Arca : çam, çam ağacı, temiz
Arda : Halef, ardından gelen
Ardıç : güzel kokulu yapraklarını kışın da dökmeyen bir ağaç, dağ servisi, Çamgillerden kokulu bir ot
Ardıl : arkadan gelen, sonra gelen (ilk ya da birkaç çocuktan sonra doğan), Öncekinden sonra, ardından gelen
Argın : yorgun, bitkin, zayıf, bir tür yaban armudu
Argun : yorgun, bitkin, zayıf, argın, pars türünden bir yırtıcı, Cengizhan soyunun İran'da kurulduğu İlhanlı Devleti'nin dördüncü hükümdarının adı; Kamıştan yapılmış bir çalgı; gizli, saklı, arınmış, çok temiz
Argün : Temiz gün, günlük güneşlik, yaşama sevinci veren gün
Arhan : Temiz han, temiz yönetici, yiğit han.
Arı : katışık olmayan, temiz, çiçeklerden bal yapan, iğnesiyle sokan böcek,
Arıbal : arının yaptığı bal, arı balı, tatlı kimse, hoş kimse, katışıksız, bal, temiz bal, saf bal
Arıbaş : Temiz kimse, çalışkan kimse, arı gibi çalışan baş
Arıca : temizce arı gibi
Arıcan : temiz kimse
Arıç : dirlik, düzenlik, barış
Arıel : dürüst, temiz kimse, temiz elli, temiz el
Arıer : temiz er, katışıksız, er, temiz kimse
Arığ : arı, temiz, saf, katışıksız, eti yağı erimiş, arık zayıf
Arıhan : bkz. Arhan
Arık : eti yağı erimiş, zayıf
Arıkal : temiz kal
Arıkan : saf kan, temiz kan, soylu kan
Arıker : temiz kimse, çelimsiz erkek
Arıkut : temiz ve kutlu
Arıman : dürüst ve temiz kişi
Arın : temiz arı, saf, katışıksız, tertemiz ol, arılaş
Arınç : erinç, huzur, barış
Arısal : arı gibi çalışkan
Arısan : adı, sanı temiz kimse
Arısoy : katışıksız soy, temiz soy, soyu temiz kimse
Arısu : katışıksız su, arı duru su, temiz su, saf su
Arış : kağnı otu
Arıt : arınmasını sağla, temiz bir duruma getir, arılaştır
Arıtan : temiz bir duruma getiren, temizleyen
Arıtaş : temiz taş
Arıyüz : temiz yüz, temiz yüzlü
Arkadaş : birb,rlerine karşı sevgi ve anlayış gösteren kişilerden her biri, bir işte birlikte bulunanlardan her biri, dost, yardım eden ve arka çıkan, destek olan kimse, kendisiyle yakınlık kurulan, kendisine yakınlık ve dostluk duyulan kimse
Arkan : arı kan, temiz kan, soylu kan
Arkın : arkada, geride olan, ağır, yavaş, sakin dingin
Arkun : bkz. Arkın
Arkut : temiz ve uğurlu arı ve kutlu
Armağan : birine karşılıksız olarak verilen şey, birini sevindirmek, gönlünü hoş etmek İçin verilen şey ödül
Arman : Istek, amaç, dürüst, temiz insan, arı insan
Arol : arı ol, çalışkan ol
Arpad : Macaristan'ı ele geçiren, Macaristan'daki Fin Uygur halkının önderi, Arpadlar Hanedanının kurucusu
Arpağ : büyü sihir,
Arpak : bkz. Arpağ
Arpat : bkz. Arpad
Arsal : arı gibi, arısal, kumral
Arsan : yüce gönüllü, adı sanı, temiz kimse, arı san
Arsen : kurtuluş
Arslan : aslan
Arslaner : aslaner
Arsoy : arısoy
Arsu : arısu
Artaç : Ar+ Taç Utanma duygusunu baş tacı eden
Artam : Iyilikçilik, doğruluk, yiğitlik gibi övgüye değer niteliklerin genel adı, erdem
Artuk : artmış olan, artan, kalan, üstün, ünlü Selçuklu emiri
Artun : kendine güvenen, onurlu, ağırbaşlı
Artunç : arı tunç, katışıksız tunç
Aru : arı, katışıksız temiz
Arukan : soylu kan, temiz kan, arı kan
Arun : bkz. Arın
Aryüz : temiz yüz, arı yüz, temiz yüzlü
Arzık : dine çok bağlı kimse, uysal, iyi huylu
Asal : bir şeyde öğe olan, temel
Asena : güzel kız dişi kurt
Asıl : başlıca, başta gelen, bir şeyin kendisi, başkası değil, kök, köken, gerçeklik
Asım : Temiz, namuslu, sağlam karakterli
Asil : Soylu, soylu bir aileden gelen,seçkin insan
Aslan : etoburlardan, yırtıcı ve güçlü orman hayvanı, yürekli, yiğit, güçlü kimse
Aslaner : yiğit erkek, yiğit kimse, aslan gibi kimse
Asu : pek yaramaz çocuk, van yakan hırçın,
Asutay : yaramaz, huysuz tay, yaramaz çocuk
Aşan : öte yana geçip giden, yüksek bir yerin, ötesine geçen, uygur yazıtlarında Geçen bir ad
Aşar : aşıp gider, öte yana geçer,
Aşkın : çok, fazla, üstün, üzüm bağ ve asmalarında yeni göğeren dallar, dalların ucundaki yapraksız, meyvesiz uzantılar, ışkın
Aşkınay : aşıp gitmekte olan, Ay, yeni Ay, ışkın Ay
Aşkıner : üstün er, üstün kimse
Aşkun : bkz. Aşkın
Ata : Baba, ced, Ecdat, Büyükbaba, Bilge
Atabay : saygıdeğer ve varsıl kimse, Seçuklular döneminde bir unvan, atabey
Atabey : bkz. Atabek
Atacan : hoşgörüsü olan kimse, babacan
Ataç : atalardan sürüp gelen
Atadan : atalardan sürüp gelen, ataç
Ataeli : ata yurdu, ataların doğup büyüdüğü, yaşadığı yer
Atahan : büyük yönetici, ata durumundaki han
Atak : atılgan yiğit, yürekli
Atakan : atalardan gelen kan
Ataker : atılgan yiğit, atılgan ve yiğit
Atakol : atılgan ol
Atakul : ataya kul, ataya kul olan, ata kulu, lala
Atalay : benim atam
Ataman : ata, ata kişi, başkan bağbuğ
Atamer : "benim atam er kişidir", yiğit atam
Ataner : "senin atan er kişidir, yiğittir
Atanur : Atasından aldığı nuru taşıyan
Ataol : gelecek kuşaklara baba, ata olasın
Ataöv : atalar seni övsün
Atasagun : hekimlerin babası, atası
Atasay : atayı say, ataya saygı göster
Atasev : atayı, ataları, babayı sev
Ataseven : atasını, babasını seven
Atasever : atalarını seven kimse
Atasevin : atalarınla sevin
Atasoy : ata soyu, atadan
Atasü : asker babası, asker atası
Atay : Herkesçe bilinen, tanınmış, ünlü
Atıf : Eğilimli, birine şefkatle eğilen, sevgi duyan / Bir şeye yönlendirilen
Atıl : ("atılmak"tan buyruk) "ileri doğru koş", "saldır" "fırla"
Atılay / Atalay : Kolaylıkla ileri atılabilen, cesur kimse
Atılay : Ay gibi güzel ve atılgan
Atılgan : güçlüklerden ve tehlikelerden yılmayarak daima ileriye atılan, Girişken, tez canlı
Atım : atılan bir şeyin gidebildiği uzaklık
Atınç : "sevinç" "övünç" gibi sözcükler örnekleşerek "atmak" eyleminden yapılmış bir sözcük
Atik : çok hızlı davranan, çevik
Atila : bkz. Attila
Atilla / Attila : Hunların "Tanrının Kırbacı" denilen büyük hükümdarı
Atilla : bkz. Attila
Atlan : ata bin, at sahibi ol
Atlı : atı olan, iyi bir adı bulunan, ünlü, tanınmış, adlı,
Atlığ : bkz. Atlı
Atlıhan : Ünlü han, atı olan, han, söylenceye göre, Oğuz Han'ımın atası Attila hunların büyük imparatoru
Avar : VII. Yüzyıl sonuna değin Orta Avrupa'da güçlü bir devlet olarak Yaşayan bir Türk boyu
Avni : Yardım etmek, yardımda bulunmak, yardımla ilgili
Avşar : bkz. Afşar
Avunç : insanı avutan, teselli eden şey
Ayalp : Ay gibi güzel ve yiğit
Ayanç : saygı
Ayas : duru ve dingin havada çıkan kuru soğuk, ayaz
Ayata : eski Türklerin inanışına göre gökyüzünün ikinci katında oturan tanrı, Ay tanrısı
Ayataç : Ay'a taç olan kimse
Ayaydın : çok aydınlık, Ay gibi aydınlık, ay ışığı
Ayaz : duru ve dingin havada çıkan kuru soğuk, bulutsuz ve Ay ışıklı gecede Çıkan soğuk
Aybar : insanda saygı uyandıran görünüş, görkem
Aybars : Ay gibi güzel, pars gibi yırtıcı, (Hun İmparatoru Attila'nın amcasının adı)
Aybay : Ay kadar güzel ve zengin
Aybek : Hindistan'da saltanat süren Raziye Hatun'un ünlü komutanı, daha sonraki adı Kutluğ Han
Ayberk : Ay kadar güzel olan
Aybey : Ay gibi doğan erkek, bey
Aybora : Ay kadar güzel, fırtına kadar yıkıcı, Ay ve fırtına
Ayca : yüzü Ay gibi aydınlık ve güzel olan
Aycan : Ay gibi kimse, Ay ve can
Ayçetin : Ay kadar güzel ve çetin
Aydan : Aya benzer, ay gibi aydınlatan
Aydar : Manas Destanı'nda adı geçen bir kahraman, perçem
Aydemir : doğtamacı keseri, Ay biçiminde bir balta
Aydeniz : Ay ile deniz
Aydın : Beyni çağdaş düşüncelerle aydınlanmış, bilgili kişi
Aydınalp : aydınlık ve yiğit
Aydınay : her yeri aydınlatan Ay, aydınlık Ay, parlak Ay
Aydıner : aydınlık yüzlü kimse
Aydıntan : ışıklı sabah vakti, aydınlık sabah vakti
Aydinç : Dinç Ay, Ay gibi güzel ve dinç
Aydoğan : Ay gibi doğmuş olan
Aydoğdu : Ay gibi doğmuş olan, Ay gibi doğan
Aydoğmuş : Ay gibi doğmuş, ay kadar güzel olan
Aydolun : Ay'ın on dördü, dolunay
Aygen : gönül arkadaşı, sevgili
Aygören : ay'ın doğduğunu, gören, aylı gecede doğan
Aygün : Ay gibi parlak ve ışıklı güzel gün
Ayhan : Ay gibi güzel ve ışıklı han
Ayık : anlayışlı, uyanık, açıkgöz, zeki
Aykaç : güzel söz söyleyen, ozan
Aykan : Kanı ay gibi parlak ve temiz Ay Kanlı
Aykul : Ay gibi kutlu, ay kadar uğurlu
Aykutalp : ay kadar kutlu ve yiğit, Ertuğrul Gazi'nin yanında Anadolu'ya geçen Bir Türk komutanı
Aykutlu : ay gibi güzel ve uğurlu, uğurlu Ay
Aykün : bkz. Aygün
Aylan : açıklık, alan, tarla, sulamakta kullanılan kuyu
Ayman : ay gibi güzel kimse
Aymete : ay ve Hun İmparatoru Mete'den oluşmuş bir ad
Aymutlu : Ay gibi güzel ve mutlu, mutlu Ay
Aypar : görkem, saygı uyandıran görünüş, aybar
Aypars : Ay gibi güzel ve pars gibi yırtıcı bkz. Aybars
Aypolat : Ay gibi güzel ve polat gibi sağlam
Ayral : başkalarından değişik olan, ayrı olan
Aysal : Ay'la ilgili, Ay gibi
Aysan : Ay gibi güzel ad.
Aysen : sen Ay gibisin
Aysev : Ay'ı sev
Aysın : Ay gibi güzelsin, sen Ay'sın
Aysoy : Ay gibi güzel soy
Aysu : Ay ve su gibi güzel
Aysun : Ay gibi güzelsin, Ay'sın, ay'ı sun.
Aysuna : Ay ve suna gibi kimse
Aysunar : Ay'ı verir, Ay'ı sunar
Aysungur : Ay gibi güzel, sungur, gibi, akdoğan gibi avlayıcı kimse
Ayşan : Ay gibi parlak şan, şanı, ay gibi olan, Ay şanlı
Aytaç : Ay gibi taçlı
Aytan : ay gibi güzel, tan gibi aydınlık
Aytar : olanları bildiren, haber veren
Aytek : Ay gibi tek olan
Aytekin : Ay gibi parlak ve biricik. Çok değerli Ay + Tek
Aytemur : Ay gibi güzel ve demir gibi sağlam
Aytigin : bkz. Aytekin
Aytimur : Horasan'da 1344 yıllarında hüküm süren bir Türk hanı
Aytok : ay gibi güzel ve tok
Aytolun : ay'ın on dördü, ay'ın dolunay durumu, dolunay
Aytop : yuvarlak ay, nurtopu gibi
Aytun : Ay ve gece, Aylı gece
Aytuna : ay gibi güzel ve Tuna Irmağı gibi görkemli
Aytunca : Ay gibi güzel ve Tunca Irmağı gibi görkemli
Aytunç : Ay gibi güzel ve tunç gibi sağlam
Aytün : Aylı gece
Aytürk : Ay gibi güzel ve Türk gibi güçlü
Ayverdi : Ay'ın verdiği kimse, Çağatay oymağından birinin adı
Ayyüce : yücelerdeki Ay
Azim : Bir şeyler yapmak için kararlı kişi, Azmeden, Azimli
Aziz : Onur sahibi yüce, Saygıdeğer, Manevi gücü çok üstün
Azmi : Kemikli, kemikle ilgili / Azim sahibi
Azrak : çok az bulunur, değerli