19 Ağustos 2007 Pazar

O Harfi İle Başlayan Erkek Bebek İsimleri

Oben : erkek deve
Obuz : su gözesi, göze kaynak
Odhan : ateş kağan, ateş han
Odil : O tatlı dil
Odkan : ateş kan, ateşli kan, kaynayan kan, deli kan
Oflaz : Çok güzel, güzel olduğu için sevilen
Ogan : barış tanrısı, gök tanrısı, Güneş, güçlü, yiğit, bkz. Oğan,Okan
Oganalp : Güneş gibi yiğit, gök tanrısı gibi yiğit, güçlü yiğit, bkz
Oganer : gök tanrısı gibi yiğit, güçlü yiğit. Bkz. Oğaner, Okaner
Ogansoy : tanrı soyundan, gök tanrısı soylu
Ogün : Belirli gün, bilinen, beklenen gün

Oğulbal : tatlı oğul, oğul balı, oğul arılarının yaptığı ak bal
Oğulcan : can oğul
Oğultekin : biricik oğul, şehzade
Oğultürk : Türk oğlu
Oğuz : Doğru ve iyi adam, sağlam, güçlü
Oğuzalp : sağlam yiğit, güçlü yiğit, iyi yürekli yiğit, dost yiğit
Oğuzer : sağlam yiğit, güçlü yiğit, iyi yürekli yiğit, dost yiğit
Oğuzhan : Hun Türklerinin İmparatoru Mete'nin efsanevi adı
Oğuzman : sağlam, gürbüz, güçlü kimse, iyi yürekli dost kimse,
Okan : Anlama, öğrenme
Okanay : güçlü Ay, yiğit ay, Güneş ve Ay
Okay : Beğenme, takdir etme
Okayer : ok gibi doğru, Ay gibi yiğit
Okaygün : ok gibi doğru, Ay gibi güzel, Güneş gibi yakıcı kimse
Okbay : ok gibi doğru ve varsıl kimse
Okcan : ok gibi doğru can
Okdemir : demirden yapılmış ok
Okgüç : ok gibi doğru ve güçlü
Okman : okçu, ok atan kimse
Oksal : ak at, oku Sal, oku bırak
Oktar : Ok taşıyıcı / Ok+dar (Bayraktargibi)
Oktay : Çok hiddetli, kızgın
Oktunç : ok tuncu; tunçtan yapılmış ok
Oktürk : ok gibi Türk
Okyar : oku parçala
Olca : Savaşta ele geçirilen mal
Olcay : Rastlantıları düzenlediği, böylece de insanlara iyi ya da kötü durumlar hazırladığı sanılan şey, şans, talih
Olcayto : Bahtı açık, talihli
Olcaytuğ : Hulagu'nun torunlarından Argun'un oğlu, İlhanlı hükümdarı
Olçum : Eli işe yatkın, becerikli, usta, yetenek
Olgaç : bilgi ve görgüce olgunlaşmış kimse
Olgu : düşünce ve ilkelere karşıt olarak gerçekte var olan şey, gerçek
Olgun : bilgi ve görgüce gelişmiş
Olgunay : dolunay durumundaki ay
Olguner : bilgi ve görgüce gelişmiş erkek, olgunlaşmış erkek
Olgunsoy : gelişmiş soy, olgunlaşmış soy
Olsan : ad ol, san ol
Oltan : şafak ol, tan ol
Oltun : saygı gösterilen ol, saygın ol
Oltunç : tunç ol, tunç gibi sağlam ol
Oluş : Olma biçimi, var oluş

Omay : Beğenilen, sevilen
Omca : Bağ kütüğü
Onan : daha iyi bir duruma giren, eksiği kalmayıp gönül huzuruna Eren, iyileşen
Onar : ("onmak"tan) eksiği kalmayıp gönül erincine ulaşır, daha iyi bir Duruma gelir, mutlu olur; ("onarmak"tan) "işler duruma getir, Düzelt" anlamında buyruk
Onaran : işler duruma getiren, düzelten
Onart : işler bir duruma getirilmesini sağla, düzelttir
Onat : iyi, güzel, düzgün, doğru, uygun, tatlı, iyi yaradılışlı, namuslu
Onatkut : iyive uğurlu
Onay : gerçekleme, doğrulama
Oner : on kişiye bedel yiğit
Ongan : özlem ve istekleri yerine gelmiş, mutlu
Onganer : mutlu yiğit
Ongu : Onmuş olma durumu, sağlık, mutluluk
Ongun : bol verimli, yararlı duruma gelmiş, mutlu, kutlu, gelişmiş, Gürbüz, tapılan kişi, beğenilen kimse
Ongunalp : mutlu yiğit, yararlı yiğit, kutlu yiğit, gürbüz yiğit
Onguner : mutlu yiğit, yararlıı yiğit, kutlu yiğit, gürbüz yiğit
Onur : Kişinin kendi öz saygısı, iç değeri, insanın kendine olan saygısı kibir çalım kurum
Onural : onur sahibi ol
Onuralp : kendine saygısı olan, yiğit, onurlu yiğit
Onuray : Onurlu ve Ay gibi güzel
Onursal : onurla ilgili, onur niteliğinde; saygı göstermiş olmak için verilen
Oran : karşılıklı uygunluk, iki şeyin birbirini tutması, iki şey arasında ya da parça ile bütün arasında bulunan bağıntı, anlayış
Oransal : oranla ilgili
Oray : kale burcu ve Ay
Orbay : kentli ve zengin
Orçum : sağlam adam
Orçun : Ahlak, Töre
Orgül : Kent gülü, kale burcundaki gül
Orhan : Kentin hakimi, yöneticisi

Orhun : Eski bir Türk devleti, Asyada bir nehir
Orkan : "Orhan" adının bir başka biçimi
Orkun : Or+khun (han) Kentin hanı
Orkut : Kutlu kent
Ortaç : tepe, kendine miras kalan kimse; bir hükümdarlığın tahtına Geçecek kimse, veliaht
Ortanca : Yaş bakımından büyükle küçük çocuk arasında bulunan
Ortun : ortanca kardeş
Ortunç : tunçtan yapılmış gibi sağlam kale
Oruç : Müslümanların yeme içmeden vs. uzaklaştıkları bir ibadet
Orun : büyük bir görevlinin çalıştığı yer, makam
Orunbay : büyük görevi olan kimse, makam sahibi
Oskay : Neşeli, şen, sevinçli

Osman : Toy deniler, kazdan büyük bir kuşunyavrusu / Ateş gibi adam (Odman= Od +Man)
Otağ : yüksek direkli, süslü, büyük çadır
Oya : İğne, firkete, tığ, ya da mekikle yapılan, iprişimden önce dantel oya gibi güzel olan
Oylum : Derinlik, bir cismin uzayda doldurduğu boşluk, kıvrım, bukle
Oytun : Beğenilen güzel yer / Kutsal
Ozan : Halk şairi
Ozanalp : şair ve yiğit kimse
Ozanay : şair ve Ay gibi kimse
Ozaner : şair ve yiğit
Ozankan : ozan soyundan gelen