Ece : (öz Türkçe "eçü") ulu, ana, ileri gelen, başkan kraliçe, XIV Yüzyılda yaşamış bir türk komutanı, ağa, arkadaş, erkek kardeş
Ecebay : varlıklı ve ulu kişi
Ecer : güzel, yeni acar
Ecevit : afacan, ele avuca sığmaz, çok yaramaz
Edgü : Iyi
Edgüalp : Iyi ve yiğit, iyi yiğit
Edgüer : Iyi kimse, iyi er, iyi yiğit
Edip : Edepli terbiyeli / Edebiyatla ilgilenenkişi
Edis : değerli, ulu yüce, yüksek
Ediz : Değerli yüksek
Efdal : En değerli en yüksek.
Efe : Batı Anadolu yöresi yiğitlerininortak adı
Efecan / Afacan : Hareketli, ele avuca sığmaz, akıllı
Efekan : yiğit bir soydan gelen
Eflatun : Açık mor, leylak rengi ile erguvan arası / Bilgin, bilgili, herşeyi bilerek doğan çocuk
Ege : ulu, büyük, Türkiye ile Yunanistan arasındaki denizin adı
Egemen : Bir yere hakim olan
Eğilmez : hiçbirşey karşısında eğilmeyen, boyun eğmeyen
Ejder : Bir masal yaratığı, korkulan, güçlü
Ekber : Kebir kelimesinden, En büyük
Eke : usta, bilgili, deneyli, yetişkin, açıkgöz, zeki
Ekemen : açıkgöz kimse, zeki kimse, bilgili, görgülü, deneyli kimse, eke
Eken : toprağa tohum atan serpen
Ekener : toprağa tohum serpen kimse
Ekin : Tahılın ekiminden, harman dönemine kadarki hali / Kültür
Ekiner : tarımla uğraşan kimse
Ekrem : Pek cömert, iyiliksever
Elbek : il beyi, ellerin beyi
Elbir : uzlaştırıcı, arabulucu, bir işi birlikte yapan
Elçin : deste, demet, bir tutam, bir avuç, kışın ocak başında, öten cırcırböceği
Eldem : sevimli kimse, sıcak kanlı kimse, cana yakın kimse
Elgin : evinden ocağından uzak düşmüş kimse, gurbete çıkmış kimse, Gurbetçi, elsever
Elgün : kamu, herkes
Elvan : Renk renk, çok renkli
Emek : Bir işin yapılmasında harcanan kafa ya da beden gücü, uzun ve özenli çalışma, çaba harcama
Emin : Güvenilen, inanılan kimse
Emir : Reis, aşiret başı, Emreden
Emrah : Saz çalıp oynayan
Emre : Aşık, dost, Beylerbeyi, Büyük erkek kardeş
Enç : güvenilir kimse, erinçli kişi
Ender : Seçkin, eşi benzeri az bulunan
Ener : en yiğit, en er kişi
Engin : Ucu bucağı görünmeyecek kadar geniş
Enginalp : engin yiğit
Enginer : engin yiğit, engin er, engin kimse
Enginsoy : geniş soy
Enginsu : ucu bucağı görünmeyen su, açık deniz
Engiz : ağaç filizi
Engür : hepsinden gür olan
Enis / Enes : Sevimli, dost canayakın
Enmutlu : herkezden mutlu olan
Enver : En ışıklı, en parlaki
Er : erkek, yiğit, kahraman, yürekli, yetenekli, rütbesiz asker
Eracar : güçlü er gürbüz kimse
Erakalın : alnı açık yiğit, ak alınlı kimse
Erakıncı : akıncı yiğit, akıncı asker
Eralkan : al kanlı yiğit
Eralp : yiğit erkek, yiğit kimse, yiğitler yiğidi,
Eraltay : Altay dağlarından gelmiş yiğit
Eran : yiğit diye anılacak kişi; anmakta geç kalma
Erandaç : başkasından anı kalmış yiğit
Eranıl : yiğit olarak anılasın
Eray : Ay gibi parlak erkek
Eraydın : aydın yiğit aydınlık yiğit
Erbaşat : egemen olan yiğit
Erbatur : yiğitler yiğidi, er yiğit, bahadır
Erbay : yiğit ve zengin kimse
Erben : "ben yiğidim, ben erim, yiğit ben'im
Erberk : sağlam, yiğit, sert yiğit
Erbey : yiğit bey
Erbil : bir zamanlar Hakkari'de egemen olmuş Erbil atabeylerinin adı
Erbilek : yiğit bilekli, bükülmez bilekli
Erbilen : bilgili, yiğit, bilen er
Erbilir : bilen kimse, bilgili ve yiğit
Erbuğ : yiğitler başı, komutan
Erbuğa : boğa gibi yiğit kimse, yiğit boğa
Ercan : Er canlı, korkusuz yiğit
Erce : yiğitçe, yiğide benzer bir biçimde
Ercüment (d) : Saygıdeğer, itibarlı, onur sahibi
Erçelik : çelik gibi yiğit, çelik er
Erçetin : sağlam yiğit çetin er, güç er, zorlu er
Erçevik : canlı, hareketli yiğit
Erçin : Erken doğan, En erken davranan
Erda : bkz. Erdağ
Erdağ : dağ gibi er, dağ gibi yiğit
Erdal : Erken yeşeren dal / Er + Dal
Erdem : Fazilet, hüner
Erdemalp : erdemli yiğit
Erdemer : erdemli yiğit
Erdemir : demir gibi yiğit, güçlü yiğit
Erden : Bakire, el değmemiş
Erdenalp : el değmemiş yiğit
Erdenay : el değmemiş Ay, erken doğan ay
Erdener : el değmemiş yiğit
Erdeniz : el değmemiş iz, yeni iz, yiğit deniz
Erdi : ulaştı, yetişti, olgunlaştı, büyüdü, başakları olgunlaşmış ekin
Erdik : Ulaştık, yetiştik, kavuştuk, eriştik
Erdilek : erken dilenen şey
Erdim : "Tanrı yolunda ermiş durumuna geldim" "eriştim" "olgunlaştım" Anlamında
Erdin : ereğine ulaştın; Tanrı yolunda ermiş duruma geldin, olgunlaştın Yetiştin
Erdinç : Dinç erkek Er + Dinç
Erdoğ : erken doğ, yiğit doğ
Erdoğan : Doğuştan yiğit / Erken doğan
Erdoğdu : yiğit olarak doğdu, erken doğdu
Erdöl : erkek çocuk
Erdölek : ağırbaşlı, yiğit, uslu yiğit
Erdur : yiğit kal
Erduran : duran, yaşayan yiğit
Erduru : katışıksız er, duru er
Erek : ulaşılmak istenen, ardından koşulan şey, amaç, erişilmek İstenen sonuç
Ereken : vaktinden önce eken, erken eken
Erel : yiğit el
Erem : olurunu bildirme işi, onaşma, pelin
Eren : Ermiş kişi Ermekten
Erenalp : ermiş yiğit
Erenay : Ermiş olan Ay gibi nurlu
Erencan : ermiş kimse, ermiş can
Erenel : ermiş el, yiğit el
Erener : ermiş yiğit
Erengüç : ermiş ve güçlü kimse
Erenöz : özü ermiş kimse
Erensoy : ermiş soy, yiğit soy
Erensü : ermiş asker, yiğit subay
Erentürk : Tanrı'ya ermiş Türk, eren Türk yiğit Türk
Erenuluğ : ermiş ve ulu kimse
Erer : erşir, yiğit er, yiğit erkek
Erez : buğday ve arpa tarlalarında yetişen deliceotu da denilen bir bitki
Ergener : henüz evlenmemiş evlenecek çağa girmiş yiğit
Ergi : iyi, güzel istenilen bir şeye erme durumu, erişme, ulaşma
Ergican : Istenilen iyi ve güzel şeye erişmiş kimse, erişilmş can Kendisine kavuşulmuş can
Ergil : er ile ilgili
Ergin : Olgunlaşmış, güngörmüş
Erginalp : yetişkin yiğit
Erginay : yetişmiş, olgunlaşmış, ve Ay gibi olmuş, olgunlaşmış, olmuş Ay
Erginbay : erişmiş, yetişmiş, olgunlaşmış ve zengin
Ergincan : olgunlaşmış kimse
Erginer : Yetişmiş, olgunlaşmış er.
Erginsoy : ergin bir hale gelmiş soy
Ergisoy : sitediğine ulaşmış soydan olan kimse
Ergökmen : gök yüzlü ve sarışın erkek
Ergör : erken gör
Ergun / Ergün : Sert başlı oynak hızlı at / Sulu serpken kar
Ergüç : güçlü er, erkek ve güçlü
Ergüder : başka erleri güdecek denli yiğit
Ergül : erken açan gül, geç değil erken gül, er gül, yiğit ve gül gibi kimse
Ergüleç : güler yüzlü kimse, güleç yiğit
Ergülen : gülen er, mutlu kmse
Ergün : erken doğan güneş, yumuşak, uysal, sulu sepken, sulu kar
Ergüneş : erken doğan güneş
Ergüvenç : güvenç olan kimse, güvenilir er
Erhan : Yiğit hakan
Erışık : yiğit ışık
Eriker : ermiş ve yiğit, yetişkin yiğit
Erim : bir şeyin erişebileceği uzaklık, muştu, iyi bir şeye işaret olan durum, sevgi
Erimer : sevilen kimse, muştu olan er
Erinç : Dirlik düzenlik, eksiği olmamak
Erinçer : mutluluk içinde yaşayan kimse, dirlik düzenlik içinde yaşayan erkek
Eriş : ("erişmek"ten buyruk) ulaş, yetiş
Erişen : olgunlaşan, erginleşen, ulaşan, yetişen
Erişken : erişkin
Eriz : yiğidiz, erkeğiz, er izi, er yolu
Erizgi : akıllı kimsei zeki erkek
Erk : yaptırma gücü, güç sözü geçerlilik
Erkal : yiğit kal
Erkan : Erkek kanlı
Erke : işe çevrilebilen güç,
Erkel : güçle ilgili, güçsel
Erker : güçlü erkek, güç sahibi kimse
Erkınay : çalışkan kimse
Erkış : erken gelen kış
Erkin : Istediği gibi davranabilen, özgür
Erkiner : Istediği gibi davranabilen erkek, özgür kimse, özgür yiğit
Erkmen : güçlü kimse, güçlü erkek, sözü geçen kimse
Erkoç : yiğit koç, koç gibi erkek
Erkoçak : eliaçık erkek, cömert kimse, yiğit er, koçak er
Erkol : güçlü ol, güç sahibi ol, yiğit ol
Erksal : güç Sal, güç gönder
Erksan : güç sahibi ün, güçlü ad
Erksoy : güçlü soy
Erksun : güç ver güç sun
Erktin : güçlü ruh
Erkul : yiğit kul, yiğit kimse
Erkunt : sağlam er, dayanıklı er
Erkurt : yiğit kurt
Erkut : uğur getiren yiğit, uğurlu yiğit
Erkutay : yiğit, uğurlu ve Ay gibi kimse
Erkutlu : uğurlu yiğit, kutlu yiğit
Erlaçin : sarp er, yalçın kaya gibi erkek, şahin gibi erkek
Erman : er kişi, yiğit kişi
Ermutlu : mutluluk içinde yaşayan er
Eroğan : yiğit barış tanrısı, güçlü er
Eroğul : yiğit oğul
Eroğuz : Iyi ve doğru erkek, iyi erkek arkadaş, tosun gibi erkek Gürbüz erkek
Erol : Erkek ol sözünde dur anlamında
Erolan : yiğit olan, erkek olan, er olan
Erozan : yiğit ve şair kimse, yiğit şair
Eröz : özü yiğit, yiğit özlü, yiğit kimse
Ersal : erkenden gönder, erken salıver
Ersan : yiğit ünlü, er sanlı
Ersay : yiğit olarak saygı göster
Ersayın : saygıdeğer yiğit, saygı gösterilmesi gereken kimse
Ersel : yiğit sel
Ersen : Kolay, zor olmayan
Ersev : erkek ol ve sev, erken sev
Erseven : erken seven kimse, yiğit kimse
Ersevin : erkenden, vaktinden önce sevinç duy, vaktinden önce sevin
Ersezen : vaktinden önce sezen kimse
Ersezer : erken sezer, vaktinden önce sezer
Ersin : "yiğitsin" "erkeksin" erişsin, ulaşsın, gelişsin, yetişsin, olgunlaşsın
Erson : "son yiğit, son erkek" anlamında, ailenin sonuncu erkek çocuğuna verilen ad
Ersoy : erkek soy, yiğit soy
Ersöz : yiğit sözü
Ersun : erken sun, vaktinden önce sun
Ersungur : yiğit ve doğan gibi yırtıcı
Ersü : yiğit asker, yiğit subay
Erşan : yiğit, ünlü, yiğit şanlı
Erşat : Doğru yolu bulan
Erşen : Şen, yiğit, şen erkek.
Ertaç : Erkekliği taç gibi taşıyan
Ertan : Güneş'in doğma zamanından az önce, şafaktan önce
Ertana : XIV. Yüzyılda Orta Anadolu'da kendi adını taşıyan bir beylik kuran kimse
Ertaş : yiğit ve taş gibi sağlam kimse
Ertay : yiğit tay
Ertaylan : yiğit ve uzun boylu kimse
Erte : sonraki, gün; şafak sökme zamanı; herhangi bir işteki ilk başarı
Ertek : yiğit, ve tek er,
Ertekin : yiğit ve tek, yiğit ve biricik, biricik yiğit, yiğit prens
Ertem : bkz. Erdem
Erten : erkek tenli
Ertöz : yiğit ve cevherli kimse
Ertuğ : Sorguçlu yiğit, tuğlu yiğit.
Ertuğrul : doğru ve yiğit kimse, Seçuklular'ın uç beyi ve Osmanlı İmparatoluğu'nun kurucusu Osman Gazi'nin babası
Ertuna : yiğit Tuna Irmağı
Ertunca : yiğit Tunca ırmağı
Ertuncay : yiğit ve tunçtan yapılmış Ay
Ertunç : tunçtan yapılmış, sağlam, yiğit erkek
Ertunga : erkek kaplan, Uygur yazıtlarında adı geçen kişi, Alpertunga olarak da bilinir
Ertün : akşamın ilk saatleri, gecenin başlangıç saatleri
Ertürk : yiğit Türk, erkek Türk
Ertüz : yiğit ve adaletli
Ertüzün : düzgün er, yiğit ve düzgün kimse
Erülgen : ulu yiğit, yüce yiğit, metin yiğit
Erün : yiğit diye tanınan, ünlü yiğit
Erünal : Yiğit olarak tanın, yiğit olarak ün al.
Erüstün : üstün yiğit
Eryalçın : çıplak, yalçın kaya gibi yiğit kimse
Eryaman : her bakımdan alışılmışın üstünde olan yiğit
Eryavuz : çok sert yiğit, yavuz erkek
Eryılmaz : hiçbir şeyden korkusu olmayan yiğit, gözü korkusuz yiğit
Eryiğit : yiğit erkek
Esad / Esat : Çok uğurlu ve mutlu
Esen : hiçbir sayrılığı, hiçbir sakatlığı olmayan, sağlık ve mutluluk içinde olan sağlıklı
Esendemir : sağlıklı ve demir gibi
Esenel : sağlıklı yiğit
Esener : sağlıklı yiğit
Esentürk : sağlıklı Türk
Eser : yel, sert esen yel; esme işini yapar, esinti olur yel olur
Esin : tatlı tatlı esen sabah yeli, içe doğan güzel şey
Esiner : sabah yeli gibi talı ve yiğit kimse, esin veren kimse
Eskin : yel, sert esen yel
Eskinalp : sert esen yel gibi yiğit
Esmen : esen yel gibi kimse
Eşref : Şerefli, şeref sahibi / Uğurlu
Ethem / Edhem : Kara, yağız at
Eti : M.Ö. 1900-1200 yılları arasında Anadolu'da büyük bir Uygarlık kurmuş olan Orta Asyalı bir ulus
Etiz : yüce, yüksek, değerli
Evin : buğday tanesinin içi, özü, çok taneli başak, tohum, burçak Başağı, ürün
Evre : bir olayda birbiri ardınca gelen değişik durumların Her biri, alınan yol aşama
Evren : Kainat, yaratılmışların tümü
Evrensel : dünya ölçüsünde olan
Evrim : ağır ağır ve kendiliğinden olan değişim, kendiliğinden gelişme
Eylem : belli bir erekle ve yöntemle yapılan iş, etkili davranış
Eyüp : Sabırın simgesi olmuş bir peygamber
Ezdi : "ezmek" eylemini yaptı, ezip geçti, yendi
Ezgi : kulağa hoş gelen ve belli bir kurala göre oluşturulan Sesler dizisi, melodi
Ezgü : hiçbir kötü yanı bulunmayan, iyi
Ezgütekin : iyi şehzade
